De Zaterdageditie De Schoonheidsprijs

De handel in 2de hands schaakboeken is van alle tijden maar men komt ze nu zelfs tegen bij de kringloop winkel. Het zijn vaak bagger boeken die een bepaalde functie hadden in de boekenkast maar gelezen werden ze niet.

Zo kwam ik laatst in het bezit van een schaakboek dat gesigneerd was met een paraaf die me bekend voorkwam. Het boek “The Power Chess Program” book 2 van Nigel Davies, zei me helemaal niets. Het is een schaakmethode. Compleet met opgaven waar men de sleutelzet moet zoeken en stellingen moet analyseren.

De boeken waren zo goed als nieuw. 3 boeken voor 5 Euro. Lasker’s Manual of Chess zat er ook bij. Lasker heeft een vreemde waardebepaling van de stukken. Zo geeft Lasker de eerste zet 1 punt. Zelfs de 5de zet krijgt nog een half punt. De koningspion of dame pion 2 punten, het Paard 4 ½ punt en is er een verschil tussen de zwart- of wit-veldige loper. Ook de torens hebben een verschillende waarde enfin er is geen touw aan vast te knopen.

Nee, dan de stappen methode dat is duidelijk, alle pionnen 1 punt de paarden en lopers 3 punten de torens 5 punten en de Dame 10 punten. Helder.

Vroeger was het gebruikelijk om een partij van een toernooi te bekronen met de schoonheidsprijs. Vaak betrof het een offer en er was natuurlijk altijd een meningsverschil in de schoonheidscommissie, maar het oordeel werd geveld door heren die er verstand van hadden.

Ook was er natuurlijk altijd een strijd tussen de grootmeesters onderling omdat elke grootmeester zijn eigen partij voorstelde als subliem en geniaal.

In het toernooi van St Petersburg 1909 werd de schoonheidsprijs toegekend aan Carl Schlechter voor zijn partij tegen Georg Salwe. Iedereen was het er mee eens en eeuwige roem en een kleine geldprijs was zijn deel.

Lasker onderzocht de partij en kwam tot een vernietigend oordeel. Het passieve torenoffer deugde niet en hij verdacht Salwe ervan nog in de materiaalfase te zitten. Het draait allemaal om deze stelling:

Lasker is kritisch naar Steinitz, die hij beschuldigd van het overtreden van zijn eigen regels in sommige partijen, maar over het algemeen onderschrijft hij de regels van de kleine grootmeester. Het commentaar op Tarrasch is luchtig maar dodelijk, de analyses zijn achterhaald maar blijven leuk om te lezen. Hier een fragment van een partij die door de oud wereldkampioen werd geanalyseerd in zijn handboek.

Lasker vond Labourdonnais een geniale schaker van het niveau van Morphy en Anderssen. De redactie zal een en ander uitzoeken en mochten er aardige partijen van de heren in de database zitten dan zullen ze vast wel een keer op deze site verschijnen.

Heren een prettig weekend.